COLEGAS

miércoles, 31 de julio de 2013

Rata gris en Punxín.

En ocasións pode ocorrer que certos seres, tidos por praga e abundantísimos, pode agochar tras de sí unha máis que interesante historia, descoñecida para a maior parte da xente. Tal é o caso da rata gris ou parda (Rattus norvegicus).

Esta especie leva con nós apenas dous séculos, xa que as primeiras localizacións na Península ibérica datan do século XIX. A rata parda chegou ao continente europeo, como comensal do home, no século XVIII, provinte do centro do continente asíatico. Orixe á súa vez doutras especies de roedores comensais do home coma a rata negra (Rattus rattus) ou o rato caseiro (Mus musculus).

Na actualidade a rata parda habita a práctica totalidade das zonas habitadas da provincia, tenmdo a ser sustituida pola rata negra nas zonas máis campestres e agrestes, evitando asemade ás zonas máis montañosas.

En certos hábittas especialmente delicados, como os ecosistemas insulares, a rata gris pode chegar a ser un grave foco de desequilibrio ecolóxico pola súa gran capacidade depredadora.

En xeral pode dicirse que é unha especie que depende en grande medida da presencia humana para o seu desenrrolo, aínda que se coñecen poboacións independentes e alonxadas dos de poboacións, como as de certos illotes de certos arquipélagos.

Trátase dun dos maiores roedores da nosa provincia, e posúe unha complexa estructura social, cunha femia dominante por grupo (raiña), un macho dominante (rey) e demáis elementos obreiros subadultos(subditos) que en certa medida ás achega no seu comportamentos ás estructuras de certos insectos sociais como as abellas ou as formigas.

Nas imaxes sendos exemplares adulto e un exemplar novio, atopados mortos nas proximidades dun núcleo rural a carón do río Barbantiño (Punxin) ao londo deste derradeiro ano, presumiblemente depredados por algún gato da veciñanza.






lunes, 29 de julio de 2013

A paciencia...e o agradecimento.

Olá de novo, como vedes en ocasións as proposicións que un se promete a sí mesmo non poden ser cumpridas na medida que un quixera. Unha vez máis as complicacións laborais fan que cada día sexa máis compricado sair ao campo, ou adicarllle tempo ao blog, pero bueno ahí vai a miña petición, paciencia pois non hai mal que cen anos dure.

Neste tempo pasado organizamos as xornadas herpetolóxicas, con variada asistencia, de varios grupos de idade que percorreron parte do territorio do concello de Ourense para coñecer algo máis da súa herpetofauna. As especies vistas en total nas xornadas foron as que siguen:

Gardafontes ibérico (Lissotriton boscai)
Gardafontes verde (Triturus marmoratus)
Ra verde (Pelophylax perezi)
Sapo corriqueiro ou rairo(Bufo calamita)
Sapo cunqueiro (Bufo bufo)
Sapiño comadrón ou coucho (Alytes obstetricans)
Lagartixa dos penedos (Podarcis hispanica)
Lagartixa rabuda (Psammodromus algirus)
Escáncer común (Anguis fragilis)
Escáncer tridáctilo (Chalcides striatus)
Escáncer ibérico (Chalcides bedriagai)
Cobra rateira (Malpolon monspessulanus)

Dende aquí vaia por diante o meu agradecimento a tódol@s participantes.