O oso pardo en Ourense, aniversario da perda.

Tal día como hoxe o xornal "El Pueblo Gallego", hai 64 anos,publicaba como o día 16 de xuño de 1946 matouse o último oso pardo en Galicia, pero para sorpresa de propios e extraños ese feito non se produxo nas serras lucenses do Caurel ou dos Ancares, sí señores lectores sí, o último oso que se matou en Galicia morreu en terras Ourensás.

O 16 de xuño de 1946 no pobo de Couceiros, pertencente ao concello fronteirizo de Padrenda, un veciño do lugar chamado Camilo Lloves, ca única axuda dunha forquita e dun rapaz de 14 anos chamado Rogelio acabou ca vida dun "gran oso pardo" que foi finalmente rematado por un garda do posto fronteirizo de Pontebarxas, este foi o último rexistro da especie na nosa provincia, onde pouco antes se matara outro exemplar perto da vila de Xinzo de Limia, no pobo de Folgoso, nun lugar denominado "A Pala da osa", como podedes ver a toponimia ourensá non deixa lugar a dúbidas sobre a presencia da especie na provincia.

O oso pardo habitou a provincia de ourense de forma estable ata ben entrado o século XIX, así daquela mantiñamos poboacións máis ou menos maltreitas nas inmediacións do Mosteiro de Oseira (San Cristobo de Cea), no macizo Central, e nas serras máis orientais limítrofes cas provincias de León e Zamora, con posterioridade, e debido a persecución directa por parte do home, a especie rematou por extinguirse, ata que no ano 2006, un exemplar errático, quizáis nostálxico de tempos mellores, chegou a atacar unhas colmeas no parque natural da Enciña Lastra (Rubiá).

Triste, moi triste aniversario, que obriga a este que vos escribe, ante a ausencia da especie en liberdade en Ourense, a tirar de arquivo e ilustrar este post cunhas fotos de osos pardos en catividade, agardo sinceramente que os osos volten, algún día, aos montes ourensáns.