"O consello que a presteza na execución fai seguro, faino frecuentemente temerario na tardanza"- Tito Livio (59 a. C.-17 d. C)- Historiador romano.
Perante vós o protagonista do meu artigo de mañá, o escáncer común (Anguis fragilis), en máis dunha ocasión temos falado da costume ourensá de nomear por igual aos integrantes dos xéneros Anguis, Chalcides e Blanus como escáncer, cáncer, liscáncer, ou escouparón.
Nesta ocasión móstrovos un xuvenil de escáncer común atopado na Capital Herpetolóxica da Galiza (Ourense) o pasado día 2 de abril de 2011.
Anguis fragilis, como o seu nome latino indica, é un hérpoeto fráxil, esta sona é debida á facilidade coa que se desprende da cola en caso de perigo. Cola que, como ben sabedes, rexenerará con posterioridade.
Sen embargo, este curioso dato nomenclatural do noso protagonista sírvenos para ilustrar un feito común a tódalas especies de hérpetos habitantes da Depresión Ourensá, como a extrema fraxilidade das súas poboacións.
Constantemente afogadas por un prograso de asfalto, ladrillo e cemento a golpe de talonario, os nosos hérpetos van perdendo terreo fronte ao desemrrolo dun tecido comercial que afoga non só aos animais, senón tamén aos pequenos comerciantes da cidade.
Macrocentros comerciais de excasa utilidade pública xerminan en terreos antes cheos de vida, medrando a custa do medio ambiente dunha cidade que agoniza a falla de primeiros auxilios, rodeada eso sí dun complexo entramado de estradas a modo de arterias, que non oxixenan, senón que afogan ao corazón mesmo do noso sentimento auriense.
Calquera intervención no medio ourensán debe ter en conta a tódolos integrantes da comunidade biolóxica da zona, mediante un correcto e completo inventariado dos espazos afectados, e ir acompañada así mesmo de medidas compensatoria para a recuperacións de hábitats degradados.
Fraxilidade a fin de contas, seguramente, ao contrário que a cola do noso escáncer, non rexenerará, cancro de dificil curación, en ausencia da menciña: o desenrolo sustentabel.
Perante vós o protagonista do meu artigo de mañá, o escáncer común (Anguis fragilis), en máis dunha ocasión temos falado da costume ourensá de nomear por igual aos integrantes dos xéneros Anguis, Chalcides e Blanus como escáncer, cáncer, liscáncer, ou escouparón.
Nesta ocasión móstrovos un xuvenil de escáncer común atopado na Capital Herpetolóxica da Galiza (Ourense) o pasado día 2 de abril de 2011.
Anguis fragilis, como o seu nome latino indica, é un hérpoeto fráxil, esta sona é debida á facilidade coa que se desprende da cola en caso de perigo. Cola que, como ben sabedes, rexenerará con posterioridade.
Sen embargo, este curioso dato nomenclatural do noso protagonista sírvenos para ilustrar un feito común a tódalas especies de hérpetos habitantes da Depresión Ourensá, como a extrema fraxilidade das súas poboacións.
Constantemente afogadas por un prograso de asfalto, ladrillo e cemento a golpe de talonario, os nosos hérpetos van perdendo terreo fronte ao desemrrolo dun tecido comercial que afoga non só aos animais, senón tamén aos pequenos comerciantes da cidade.
Macrocentros comerciais de excasa utilidade pública xerminan en terreos antes cheos de vida, medrando a custa do medio ambiente dunha cidade que agoniza a falla de primeiros auxilios, rodeada eso sí dun complexo entramado de estradas a modo de arterias, que non oxixenan, senón que afogan ao corazón mesmo do noso sentimento auriense.
Calquera intervención no medio ourensán debe ter en conta a tódolos integrantes da comunidade biolóxica da zona, mediante un correcto e completo inventariado dos espazos afectados, e ir acompañada así mesmo de medidas compensatoria para a recuperacións de hábitats degradados.
Fraxilidade a fin de contas, seguramente, ao contrário que a cola do noso escáncer, non rexenerará, cancro de dificil curación, en ausencia da menciña: o desenrolo sustentabel.
No hay comentarios:
Publicar un comentario