"Cada nova esperanza que sentimos fainos ver de maneira distinta o pasado"- Luis Rosales (1910-1992)- Poeta español.
Despois de estar enfrascado nas ciberbarricadas, hoxe chego a fauna vertebrada de Ourense con forzas renovadas, e disposto a enfrentarme, desta volta ao misterio da historia.
Xa comentamos en máis dunha ocasión que a chagada do cristianismo á Península Ibérica supuxo a demonización de certas especies de animáis. Especies xa perseguidas dende tempos immemoriais en ocasións, por supor unha férrea competencia aos in tereses humáns, eran agora tidas como esbirros do mesmo diaño, coma representacións terrestres do mal. En troques algunhas especies adoradas coma tótenes vivintes polas relixións paganas, foron asímesmo perseguidas coma un antiséctico eficaz perante as novas crenzas.
A voltas ca iconografía relixiosa ourensá, percateime recentemente que na entrada dos templos cristiáns ourensáns hai sempre unha representación zoolóxica representativa do mal, habitualmente situada á esquerda da portada exterior principal do edificio.
A catedral de San Martiño (catedral de Ourense) é por sí mesma unha enciclopedia en pedra no que a iconografía zoolóxica se refire, pero centrarémonos na representación de felinos nesta ocasión.
Antes de entrar ao tema en cuestión, quixera por públicamente de manifesto a deficiente conservación do patrimonio artístico da catedral de Ourense, con multitude de estátuas de incalcilable valos histórico decapitadas, pintadas e grabadas por mans desalmandas.
Unha vez dito esto direivos que nas diferentes entradas da catedral están representadon unha clase de felinos, carentes de rabo, que semellan linces (queixas para os amigos).
O lince na galiza foi tido en tempos recentes como o mesmo diaño, pescudas en marcha indican que a mesma presenza do lince, seguramente europeo en moitos dos casos, foi incluso o inicio real da lenda do lobishome en certas bisbarras, chamado "lobo da xente" en certos lugares.
Outros dos vernáculos recollido na Galiza para referirse ao lince é o de "luberno", o que viría a ser "lobo do inferno", en clara alusión á orixe demoníaca do mamífero animal, por esa razón non é desvotable a idea que o demo estexa na milenaria catedral de Ourense representado como un lince, que sería o portavoz terrestre do demo.
As representacióins demoníacas dentro das igraxas cristiáns son frecuentes nos templos románicos e góticos.
cave, por outro lado que o que aquí se ve non sexa un lince, senón calquer outro felino, mesmo un león, que co paso dos séculos perdese o rabo pola erosión producida inclemencias climáticas sufridas polas pedras da catedral ao longo dos séculos, ou mesmo polos atentados artísticos.
Sen embargo, e en favor á miña teoría, seguramente unha tolada das miñas!, ei de dicir que ningún dos 6 felinos atopados nos exteriores da catedral de Ourense ten rabo.
Xuzgade vós mesmos, benqueridos amigos, e enfrontádevos comigo aos misterios da catedral.
Despois de estar enfrascado nas ciberbarricadas, hoxe chego a fauna vertebrada de Ourense con forzas renovadas, e disposto a enfrentarme, desta volta ao misterio da historia.
Xa comentamos en máis dunha ocasión que a chagada do cristianismo á Península Ibérica supuxo a demonización de certas especies de animáis. Especies xa perseguidas dende tempos immemoriais en ocasións, por supor unha férrea competencia aos in tereses humáns, eran agora tidas como esbirros do mesmo diaño, coma representacións terrestres do mal. En troques algunhas especies adoradas coma tótenes vivintes polas relixións paganas, foron asímesmo perseguidas coma un antiséctico eficaz perante as novas crenzas.
A voltas ca iconografía relixiosa ourensá, percateime recentemente que na entrada dos templos cristiáns ourensáns hai sempre unha representación zoolóxica representativa do mal, habitualmente situada á esquerda da portada exterior principal do edificio.
A catedral de San Martiño (catedral de Ourense) é por sí mesma unha enciclopedia en pedra no que a iconografía zoolóxica se refire, pero centrarémonos na representación de felinos nesta ocasión.
Antes de entrar ao tema en cuestión, quixera por públicamente de manifesto a deficiente conservación do patrimonio artístico da catedral de Ourense, con multitude de estátuas de incalcilable valos histórico decapitadas, pintadas e grabadas por mans desalmandas.
Unha vez dito esto direivos que nas diferentes entradas da catedral están representadon unha clase de felinos, carentes de rabo, que semellan linces (queixas para os amigos).
O lince na galiza foi tido en tempos recentes como o mesmo diaño, pescudas en marcha indican que a mesma presenza do lince, seguramente europeo en moitos dos casos, foi incluso o inicio real da lenda do lobishome en certas bisbarras, chamado "lobo da xente" en certos lugares.
Outros dos vernáculos recollido na Galiza para referirse ao lince é o de "luberno", o que viría a ser "lobo do inferno", en clara alusión á orixe demoníaca do mamífero animal, por esa razón non é desvotable a idea que o demo estexa na milenaria catedral de Ourense representado como un lince, que sería o portavoz terrestre do demo.
As representacióins demoníacas dentro das igraxas cristiáns son frecuentes nos templos románicos e góticos.
cave, por outro lado que o que aquí se ve non sexa un lince, senón calquer outro felino, mesmo un león, que co paso dos séculos perdese o rabo pola erosión producida inclemencias climáticas sufridas polas pedras da catedral ao longo dos séculos, ou mesmo polos atentados artísticos.
Sen embargo, e en favor á miña teoría, seguramente unha tolada das miñas!, ei de dicir que ningún dos 6 felinos atopados nos exteriores da catedral de Ourense ten rabo.
Xuzgade vós mesmos, benqueridos amigos, e enfrontádevos comigo aos misterios da catedral.
No hay comentarios:
Publicar un comentario