"Só hai un ben: o coñecimentosó hai un mal: a ignorancia"
Sócrates (470-399 a. C) filósofo grego.
Existe un lugar, a cabalo entre os concellos de Sandiás e Vilar de Santos, chamado o Alto do Seixo. Queridos lectodes debedes saber algo, seixo é o nome dunha pedra, e esa pedra é a que en castelán se chama "cuarzo", mineral do que os humanos sacamos o cristal. e mailo vidro. Así, este topónomos indíacanos que no lugar exite este mineral.Polo tanto recoméndovos encarecidamente que cando queirades traducir esta palabra o fagades de maneira correcta. O seixo en un mineral abundante na Galiza, polo menos localmente, esta abundancia deu como resultado a aparición de numerosos topónimos, entre eles Seixalbo, unha localidade do concello de Ourense. Así que si algún día queredes traducir, nada de "Seijalbo", cuarzo blanco si acaso.
Pero tranquilos especuladores, o cuarzo do alto do seixo non é de suficiente calidade para que vós cheguedes cas vosas paleadoras a escarallalo todo, xa o analizástedes nunha ocasión, e seica non vos vale, agradecido ao resultado das análises!.
Pero sigamos que xa me estou perdendo polas ramas para variar, o Alto do Seixo caracterízase por unha combinación de monte baixo, foresta caducifolia alternado con penedías. Entre a fauna do lugar destaca a herpetolóxica, e entre ela unha especie, a lagarta galega (Podarcis bocagei).
E diredes, pero este que dí, lagarta!, non rapac@s non é un insulto, voume explicar:
O pobo máis achegado ao Alto do Seixo chámase Cerredelo, e pertence ao concello limiao de Sandiás, neste pobo, aos réptiles que noutros puntos chaman lagartixas ou lagartiñas, lle chaman lagartas, non é máis que un vernáculo, ou o que é o mesmo, un nome local para denominar a unha especie determinada.
A lagarta/lagartixa/lagartiña galega é un réptil endémico do Noroeste peninsular, abondosa en toda a Galiza, na nosa provincia atópase ben distribuída. Chegando a ser localmente abondosa, como no caso que nos ocupa, esta especie evita certas zonas de maior influenza mediterránea das bisbarras máis quentes de Ourense.
Pero tranquilos especuladores, o cuarzo do alto do seixo non é de suficiente calidade para que vós cheguedes cas vosas paleadoras a escarallalo todo, xa o analizástedes nunha ocasión, e seica non vos vale, agradecido ao resultado das análises!.
Pero sigamos que xa me estou perdendo polas ramas para variar, o Alto do Seixo caracterízase por unha combinación de monte baixo, foresta caducifolia alternado con penedías. Entre a fauna do lugar destaca a herpetolóxica, e entre ela unha especie, a lagarta galega (Podarcis bocagei).
E diredes, pero este que dí, lagarta!, non rapac@s non é un insulto, voume explicar:
O pobo máis achegado ao Alto do Seixo chámase Cerredelo, e pertence ao concello limiao de Sandiás, neste pobo, aos réptiles que noutros puntos chaman lagartixas ou lagartiñas, lle chaman lagartas, non é máis que un vernáculo, ou o que é o mesmo, un nome local para denominar a unha especie determinada.
A lagarta/lagartixa/lagartiña galega é un réptil endémico do Noroeste peninsular, abondosa en toda a Galiza, na nosa provincia atópase ben distribuída. Chegando a ser localmente abondosa, como no caso que nos ocupa, esta especie evita certas zonas de maior influenza mediterránea das bisbarras máis quentes de Ourense.
No hay comentarios:
Publicar un comentario