"Se non queres perderte no esquecimento tan axiña como estexas morto e corrupto; escrebe cousas dignas de lerse ou fai cousas dignas de escreberse"- Benjamin Franklin (1706-1790)- Político e inventor estadounidense.Tan odiadas como descoñecidas as toupas son uns dos nosos mamíferos máis curiosos. En España existen duas especies deste insectívoro adaptado á vida soterránea, a toupa europea (Talpa europaea) e a toupa ibérica (Talpa occidentalis), endémica da Península. A separacións destas especies foi durante séculos obxeto de controversia por parte dos científicos europeos.
Na Galiza, e na nosa provincia, só contamos ca presenza da toupa ibérica, moi perseguida polos danos que causa nas actividades agrícolas e gandeiras, ao fozar nos pastos do gando e nos campos de cultivo. Antano, esta especie tamén foi obxeto de persecución con destino á industria peleteira, xa que a súa suave pel era moi apreciada para a fabricación de abrigos.
As imaxes que acompañan este post, foron obtidas na cidade de Ourense recentemente, e amosan una estructura corporal perfectamente adaptada á vida soterránea, coas extremidades transformadas para a actividade cavadora, cos ollos escondidos baixo o pelo, prácticamente inapreciables.
A pesar da persecución á que ten sido sometida, a toupa segue a ser un mamífero frecuente en Ourense, evitando tansó aquelas zonas de chaos rochosos, nos que lle resulta imposible cavar.
A mala fama que persegue a este animal é en parte inxustificada, xa que a súa actividade contribúe de forma eficaz á aireación dos chans, e ao control de certas pragas. A este feito temos que sumarlle o carácter endémico da especie, a súa área de distribución mundial atinxe en exclusiova á Península Ibérica, e é por tanto responsabilidade dos seus habitantes a conservación das especies exclusivas do seu territorio.
Por último, quixera despedirme por hoxe enlazando o que quizáis sexa a toupa máis famosa da televisión, para os máis maiores quizáis un perfecto descoñecido, para os máis novos tamén, e para os de mediana idade, un antes e un despois na forma de reflectir a programación infantil...
Deica mañá!
Na Galiza, e na nosa provincia, só contamos ca presenza da toupa ibérica, moi perseguida polos danos que causa nas actividades agrícolas e gandeiras, ao fozar nos pastos do gando e nos campos de cultivo. Antano, esta especie tamén foi obxeto de persecución con destino á industria peleteira, xa que a súa suave pel era moi apreciada para a fabricación de abrigos.
As imaxes que acompañan este post, foron obtidas na cidade de Ourense recentemente, e amosan una estructura corporal perfectamente adaptada á vida soterránea, coas extremidades transformadas para a actividade cavadora, cos ollos escondidos baixo o pelo, prácticamente inapreciables.
A pesar da persecución á que ten sido sometida, a toupa segue a ser un mamífero frecuente en Ourense, evitando tansó aquelas zonas de chaos rochosos, nos que lle resulta imposible cavar.
A mala fama que persegue a este animal é en parte inxustificada, xa que a súa actividade contribúe de forma eficaz á aireación dos chans, e ao control de certas pragas. A este feito temos que sumarlle o carácter endémico da especie, a súa área de distribución mundial atinxe en exclusiova á Península Ibérica, e é por tanto responsabilidade dos seus habitantes a conservación das especies exclusivas do seu territorio.
Por último, quixera despedirme por hoxe enlazando o que quizáis sexa a toupa máis famosa da televisión, para os máis maiores quizáis un perfecto descoñecido, para os máis novos tamén, e para os de mediana idade, un antes e un despois na forma de reflectir a programación infantil...
Deica mañá!
Aqui fica uma solução para a toupeira não entrar em locais com culturas que possam ser muito danificadas,colocar,espetados no chão,pedaços de "Trovisco","Daphne gnidium".
ResponderEliminarEsses fabulosos animais afastam-se,não querem ser intoxicados pelas tóxinas da planta.
Um abraço,
mário
Interessantisimo apontamento Mário!
ResponderEliminarObrigado.